Schaakhuis Beker – Novelty Destroyers

Dear chess friends,

On Saturday, the Novelty Destroyers’ HSB cup team played their match in a packed Schaakhuis. An unfortunate encounter for me personally. I am also an active member of Schaakhuis, and play for their second team in the HSB competition. But this is the HSB cup (knock-out format on 4 boards only) and we are determined to win it with the Destroyers this year! Last year, we were kicked out by Schaakhuis in the Schaakhuis in the same round, so this was the right time and place for revenge.

At the same time, the KNSB cup match (national level) Schaakhuis – Caissa was played. Alas, GM Hans Ree (chess journalist and member of Caissa) did not make an appearance. But the team from Amsterdam had an IM (Arno Bezemer) and three other strong players of +-2200, so it was going to be tough for Schaakhuis. Both matches started a bit after 13h. Before the game, Paula expressed her amazement about the obscure places that are used for chess matches in the Netherlands… Churches, basements, scouting club houses and now this tiny shabby café…

image004.jpg

I was not too unhappy about the line-up we were facing. I was playing David on board 1, one of the stronger guys, but he likes to take his time (like me), so I was confident that I could keep more time on the clock than him. At first, I was quite happy about the opening, because David used a lot of time, whereas I have a lot of experience with the opening.

On my left, Paula’s opponent Boudewijn arrived at the board a bit late, which was a bit strange, because he was already in the Schaakhuis earlier. When the game eventually started, an accelerated dragon appeared on the board, with Paula defending the black pieces. Both players were in for a fight. Boudewijn went straight for Paula’s king with f3, g4, h4. Paula countered on the queenside, where normally the white king would reside. Except: Boudewijn’s king was still on e1 (and the queen on d1)! So it was hard for me to evaluate. I trusted that Paula’s rating surplus would somehow start to tell at some point, and I guess it did. (Of course, Boudewijn lamented after the game: “I had +1.9!”, but we all know what that is worth in a practical game.)

image005.jpg

Boards 1 and 2

The game of the day was, without a doubt, played on board 4 by Cesar. Funnily enough, just like me, his opponent Bilal also tried his luck in the Bird opening (1. f4?!). As so often, Cesar’s creative play was objectively not that great, but things became very complicated and sharp. I was not worried, because it was exactly the type of position that Cesar likes, and he has already won many similar games, even with very little time on the clock.

When I saw that Feike got his beloved Morra gambit accepted on the board, I thought he was going to win for sure. He had a lot of pressure and black was passive.

image007

image012.jpg

Boards 3 and 4

Meanwhile, I liked my position less and less and I just couldn’t find a constructive plan. So I decided to basically do nothing and try to keep a bit of time advantage on the clock. If the score would require me to go all out, then I would try something later. But then, Paula crashed through to reach Boudewijn’s king that was still stuck in the middle and won. And shortly afterwards, having come back from a dead lost position and with mere minutes on his clock, Cesar mated a devastated Bilal. 2-0 up! What a luxury!

The rest of my game was rather affected by this situation, combined with time trouble. David went for an exchange sacrifice, which I first thought was just desperation, but then I realised that it was probably just rather good for black, especially when I realised that my planned invasion with Rd1-d7 did not work. So I decided to sacrifice back the exchange to try to draw the endgame with opposite coloured bishops. However, with rooks on the board, it was not so easy. I erroneously sacrificed a pawn to stay active and go for a mating attack (it was possible to defend passively), but this should have failed. We both missed the rather easy defence with 36. … f5! (David was in severe time trouble.) After that missed opportunity for him I was obviously winning, but given the match score and my time also dropping under two minutes, I decided to accept his draw offer. Some technique is also still required in the final position to win it. Meanwhile Reggy had made a remarkable comeback against Feike, and the position was now completely equal, so the players were happy that the match was decided, so they could also make a draw without any consequences.

3-1 with no losses, a very nice afternoon of chess in the Schaakhuis! We now will have to play the Westlanders from WSC in the semi-final. The Schaakhuis KNSB team also lost 3-1, the opposition was simply too strong. Cesar and I stayed a bit to analyse his amazing game. It was really difficult to find the best moves in many positions without using his mobile phone.

I add my own game, don’t try this at home, folks!

Schaakhuis Beker 1810 – Novelty Destroyers Beker 1963 1-3 1 D. Jonkman 1884 – D.H.M. Dekker 1838 ½ – ½ 2 B. van der Haar 1793 – P. Craciun 2089 0 – 1 3 R.B. Brouwers 1879 – F. Liefrink 1962 ½ – ½ 4 B. Yalçin 1682 – C.C. Fernandes João 0 – 1

 

regards,

Derk

Schaakhuis 2 en Promotie 2 houden elkaar in evenwicht in ware clash

Maandag 6 februari: de belangrijke thuiswedstrijd van ons tweede team tegen Promotie 2. Beide teams hadden vier matchpunten uit evenzovele wedstrijden en stonden in de grote/grijze  middenmoot. Een gelijkspel leek voor beide teams voldoende voor handhaving in de Promotieklasse.

Promotie 2 had al vier wedstrijden lang dezelfde acht man op de been gebracht, overigens niet telkens in dezelfde bordvolgorde. Schaakhuis had ‘al’ 11 man verbruikt en moest ook nu twee ‘nieuwelingen’ inzetten: Boudewijn van der Haar en Nadeem Taverne maakten hun debuut in het tweede.
Nadeem hoorde ongeveer een half uur voor aanvang dat hij moest spelen in plaats van wedstrijdleider te zijn. In allerijl werd Boy Maas opgetrommeld het edele ambt van wedstrijdleider te vervullen. Gelukkig was hij beschikbaar en het moet gezegd: hij voerde zijn taak met verve uit. Toen ik rond half 9 binnenkwam en een eerste rondje langs de borden maakte was er nog niet veel aan de hand. Behalve bij Rijnko Baas die op bord 7 niet echt lekker stond, een kwal moest inleveren en na dik een uur de handdoek in de ring gooide toen een toren de witte stelling dreigde binnen te komen. Categorie lichte tegenvaller …

Nadeem werd vervolgens op het 8e bord getrakteerd op een enorme meevaller. Zijn tegenstander stond een pion achter en was daardoor kennelijk lichtelijk van slag. Hij zocht wat geforceerd naar tegenspel en was daarbij zo genereus een vol stuk weg te geven waarna hij het direct opgaf: 1-1. Gevalletje lekkere invalbeurt…

Boudewijn (bord 2) had een lastige stelling waarin hij een pion achter kwam. In combinatie met een actieve toren en koning (dat ding probeerde volgens mij te promoveren) was de vraag of dit te keepen was. Dat lukte helaas niet, de toren kwam binnen op de tweede rij en rond de klok van 10 uur stond het 1-2.

Derk Dekker speelde aan bord 4 een lekker potje waarin hij veel tijd verbruikte maar zijn achterstand op de klok snel inliep toen tegenstander Boerkamp geruime tijd in de denktank ging. Derk stond actief, won twee pionnen en kon de 2-2 laten aantekenen.

Op bord 6 creëerde David Jonkman met de witte stukken een fraai kunstwerk. Hij stond weliswaar een pion achter maar had actief stukkenspel waaronder een ijzersterk loperpaar. Met de witte dame op g7 en een loper op h6 zette hij het bord in vuur en vlam: “Fire on board”, à la Shirov! De zwarte koning kon geen veilig heenkomen vinden en met sterk spel wist David een volle toren te winnen. Tegenstander Bosman probeerde nog wel wat maar de uitslag van deze partij stond vast. Fraaie winst voor David en een 3-2 voorsprong!

schaakhuis2-promotie2_03
Op dat moment waren Reggy Brouwers (bord 1), Bilal Yalçin (bord 3) en Harold Metselaar (4e bord) nog volop bezig. Reggy stond een stuk achter en zo goed als verloren, Bilal stond goed, misschien zelfs gewonnen terwijl er bij Harold nog van alles kon gebeuren. Ik gokte/hoopte op een 4½-3½ uitslag…

Bilal speelde met zwart een berepartij en was vast van plan een bijna 2000-scalp aan zijn riem te rijgen. Dat was hem zeker gegund en het had ook gekund maar lukte net niet. Met sterk spel kreeg Bilal een zeer actieve dame voor twee torens die eigenlijk niets anders deden dan een pion en wat velden dekken. Hij won een kwal en snaaide hier en daar nog wat pionnen van het bord. Het eindspel dame en wat pionnen tegen toren, paard en een paar pionnen was volgens het ijzeren rekentuig gewonnen en Bilal deed alles wat hij kon om een vol punt binnen te harken.

Harold had op dat moment nog steeds een dynamische en lastige stelling waarbij hij ook minder tijd had dan de man uit Zoetermeer. Voor mijn gevoel kon hij echter zonder al teveel risico doorspelen: er leek mij weinig of niets aan de hand, er dreigde in ieder geval geen direct gevaar.

Wat er vervolgens gebeurde kan ik denk ik het beste omschrijven als een typische Schaakhuis-scène. GM ging in zijn hoedanigheid als (assistent?)-teamleider/coach/wijze raadsman eens rustig bij het bord van Bilal zitten. In no time (althans zo kwam het op mij over) werd hier het punt gedeeld terwijl luttele seconden later ook bij Harold de vrede werd getekend: 4-3 met Reggy nog bezig in totaal verloren positie. Wat gebeurde hier? Wilden we deze match nu winnen of…?

Mijn oprechte verbazing werd achteraf enigszins getemperd want zo eenvoudig was het allemaal niet: het leek net het echte leven ….

Bilal probeerde ijzer met handen te breken en zoals bekend is dat onmogelijk, in ieder geval voor gewone stervelingen zoals wij. Hij was al geruime tijd bezig een winstweg te vinden in zijn eindspel dame vs toren+paard maar dat lukte hem niet. Zo vreemd was dat niet want het was allesbehalve triviaal om het winstplan te vinden. Jammer van de gemiste winst maar veel beter is het om terug te kijken op een prima gespeelde pot waarin je een dergelijke gewonnen positie bereikt.

Harold had in mijn ogen risicoloos kunnen doorspelen maar ook hier gold: schijn bedroog. De stelling was behoorlijk complex en het feit dat Harold minder tijd had speelde een belangrijke factor. Voor hetzelfde geld verknal je de positie en zet je een vrijwel zeker half punt om in een dikke nul. Ook hier dus een half punt en dat betekende twee cruciale remises die de stand op 4-3 brachten. De aanwezigen in ons knusse Schaakcafé, en dat waren er nogal wat, dachten dat de match nu  ten einde was en begonnen maar eens gezellig te babbelen en te analyseren, dit alles op een iets te luide toon. Wedstrijdleider Boy trad op de juiste momenten kordaat op (streng maar rechtvaardig noemen we dat geloof ik) en legde een welhaast verrassend (?) natuurlijk overwicht aan de dag zodat ook de laatste partij in redelijke rust uitgespeeld kon worden.

schaakhuis2-promotie2_04
Die laatste partij vond plaats op het topbord waar Reggy de ondankbare taak had om met zwart tegen de sterke Sipke de Zwart een eindspel met een stuk minder remise te houden. Dat leek vrij kansloos, tenzij Sipke hele rare dingen ging doen, beren, spoken en ander gespuis zou gaan zien, overmand zou worden door allerlei waanvoorstellingen en ter plekke zou bezwijken, zijn klok zou vergeten in te drukken en meer van dit soort zeldzame voorvallen. Dit alles gebeurde dus niet en hoewel Reggy het nog bewonderenswaardig lang volhield moest hij berusten in het onvermijdelijke: verlies waarmee de eindstand op 4-4 werd bepaald. Wellicht kunnen beide teams daar vrede mee hebben aangezien met dit resultaat handhaving in de Promotieklasse werd bereikt wat voor Schaakhuis 2 de doelstelling was aan het begin van het seizoen.  Mijn vraag (“Wat gebeurde hier? Wilden we deze match nu winnen of…?”) kan dan ook als volgt worden beantwoord. Natuurlijk probeer je een match altijd te winnen maar als dat er niet inzit, of als het te risicovol is om dit te proberen, ga dan voor het meest realistische doel. En dat was in dit geval: niet verliezen…

Nog twee wedstrijden te gaan en ondanks/dankzij het gelijkspel van vanavond is zelfs het kampioenschap nog niet verkeken. Als de andere clubs een beetje meewerken…

schaakhuis2-promotie2_uitslag

Han Nicolaas

 

Spanning rijst de pan uit bij regionale topper Schaakhuis 1 tegen Rijswijk 1

rijswijk1

In de zesde ronde van de KNSB derde klasse F stond zaterdag 4 februari voor Schaakhuis 1 de regionale topwedstrijd tegen Rijswijk 1 op het programma. Vorig jaar lieten we ons uit in Rijswijk verrassen door onze buren, dus we hadden wat goed te maken. Op papier waren beide teams aan elkaar gewaagd en op de borden ook. Al kwam dat vooral doordat wij met Rachid, Tjomme en George drie sterke spelers misten, tegen zij slechts één (Rob van Helvoort). De eerste twee uren ging de strijd dan ook gelijk op. Daarna begon er tekening in de strijd te komen. Dat zagen ook de vele toeschouwers uit zowel Rijswijk als Den Haag.

rijswijk2

Op bord 6 speelde Schaakhuis-debutant, en tevens jongste speler in het eerste team, Cor Kanters (zie foto) met wit een fraaie partij tegen de sterke Alex Gallerdo Banez. Cor sloeg na de opening een remise aanbod terecht af en vond een mooi stukoffer om de zwarte koning op te jagen. Achteraf bleek dat Cor beter twee zetten had kunnen omdraaien, eerst h6+ en dan pas Pxg6! kreeg +3 als waardering mee, en dan was het waarschijnlijk snel over geweest met Banez. Nu wist deze met een keurig stuk-terug-offer in leven te blijven, en uiteindelijk een pion te winnen.
Om tegenspel te krijgen offerde Cor nog een pion, waardoor hij kansen op remise -en misschien zelfs meer- behield. Intussen bleek Raymond Liem met zwart niet erg in vorm. Hij dacht verschrikkelijk lang na, maar kwam geen haar beter te staan. Integendeel, terwijl tegenstander Michael van Liempt nog meer dan een uur op de klok had, moest onze Liem zich met nog minder dan een minuut te gaan gewonnen geven.

rijswijk3

En zo stond het al snel 0-1 voor Rijswijk. Niet veel later werd die score verdubbeld, doordat Hans Hollander zich in een Koningsgambiet met zwart wel erg makkelijk liet verschalken door Alexander Cupido, die nog voor de theepauze de 0-2 liet aantekenen. Maar niet getreurd, want we hadden ook wat positieve stellingen aan onze kant. Mike Hoogland bijvoorbeeld, die met wit zijn stukken als een ware David naar de koning van de reus Hoynck van Papendrecht slingerde. Net toen wij dachten dat Mike’s aanval zou doorslaan, sloeg de Hoynck hard terug en remise was ineens een feit.

Ras artiest Jan Michel Beelangeloo had met zwart op bord acht een lastige middag en keek de hele tijd tegen een gedrukte stelling aan, waarin zijn stukken niet echt tot hun recht kwamen. Hij kon dan ook niet anders dan het remise aanbod van tegenstander Atze Metz aannemen er richting bar vertrekken. Daarmee kwam de tussenstand op 1-3.

Nog steeds niet getreurd, want Frank Oei stond wat beter, Marco ook, Cor streed nog volop mee, en Norbert was er eens goed voor gaan zitten. Win, loose or draw, alles was nog mogelijk. Zo echter niet na een wat onbegrijpelijke blunder van Marco, die met wit op bord twee tegenstander Jelle Bolthuis een gratis pion mee gaf die al snel een paard waard werd. Dat was in het verre eindspel te veel voor onze maggi-straat, en de 1-4 stond op het scorebord. Tsja, zouden wij dan geslacht gaan worden in ons eigen slachthuis? Nee toch!

Norbert stond intussen beter en Frank ook, waardoor Cor opnieuw remise moest afslaan en een winst moest proberen te vinden, om toch nog 4-4 te kunnen spelen. Valt niet mee als 15-jarige debutant met twee pionnen minder toch door te moeten bikkelen! Norbert haalde inderdaad met sterk spel (bedankt Jop!) het hele punt binnen tegen old-timer Peter Monté, wiens Hollandse stelling vakkundig ‘gedeMontéerd’ werd door onze Chinese sloper. Toen was het 2-4 en er was nog hoop…

rijswijk5

Frank Oei hield de Leezers lang geboeid door tegen Roel Leezer langzaam doch knap zijn voordeel uit te bouwen, en vervolgens het mat in drie zo lang mogelijk uit te stellen. Arme Cor kon met geen mogelijkheid een winstplan vinden, en moest zetherhaling toepassen om niet alsnog te verliezen. Uiteraard werd zijn (plus) remise met gejuich ontvangen. Hulde!

rijswijk6

De jeugd heeft de toekomst, dus wie treurt er nog om een nipt verloren match, als we toch wel derde worden in de poule. Het schijnt dat Oei uiteindelijk inderdaad nog gewonnen heeft, maar uw verslaggever -tevens wedstrijdleider- was allang gaan eten (met de rest van het team), want we hielden het niet meer. Nee, geintje natuurlijk, maar het duurde wel lang, die Chinese marteling van hem. Dat konden we van het eten gelukkig niet zeggen, ook al waren we uitgeweken naar een andere Chinees dan anders. Ook hier weer zwaar genieten van al het lekkers dat voor ons op de ronde en ronddraaiende tafel voorgeschoteld werd. Al moeten enkelen van ons nog wel leren dat je geacht wordt (de helft van) je eten te delen met iedereen, die tafel kan niet voor niets draaien!

rijswijk7.png

Maar nee hoor, als echte Hollanders hield iedereen zijn bordje stevig vast met één hand, zijn andere arm als een dijk om hun schaaltje leggend, ter bescherming tegen het (gele) gevaar van buitenaf . Uiteraard werd er voor het eten eerst nog wat geschaakt aan de ene kant van het bord (let vooral even op de blitse mini platte meeneem pocket blitz-klok die Noppie onlangs heeft gescoord)…

rijswijk8.png

En er werd ook nog zwaar filosofisch getafeld aan de andere zijde van het spectrum.

rijswijk9.png

En uw verslaggever legde alles vast tot hij zelf voor eeuwig vastgelegd werd…

rijswijk11.png

Daar eten ze met mes en vork. Het wordt dus tijd dat wij de messen zelf gaan slijpen. Want dan moet er weer eens gehakt worden!

Konden we hier nog met stokjes eten, dat zal volgende ronde uit tegen de Messemakers in Gouda anders zijn. Daar eten ze met mes en vork. Het wordt dus tijd dat wij de messen zelf gaan slijpen. Want dan moet er weer eens gehakt worden!

Gerard Milort

schaakhuis-rijswijk

2016-knsb3fr6

Translate »