In oktober vorig jaar was de eerste helft van de IJslandse schaakcompetitie weer gestart. De tweede helft vond afgelopen weekend plaats. Dit keer sloot Derk ook aan. Aangezien we alle 3 de Golden Circle tour met highlights al gedaan hadden tijdens een vorig bezoek kozen we er deze keer voor om naar Vestmanneyjar te gaan. Dit is een eilandengroep ten zuiden van IJsland zelf, met als grootste eiland Heimaey. Uiteraard had ik als reisleider weer een strak schema opgesteld. Bij aankomst op het vliegveld de huurauto gepakt om de boot te pakken met een veilige marge voor avondeten en eventuele slechte weersomstandigheden op de weg. Dat zou natuurlijk goed moeten komen. De week van vertrek vroeg ik onze vriend Oddgeir of ik nog wat voor hem mee kon nemen naar IJsland. Misschien had hij wel zin in 18 liter Heineken (max toegestane hoeveelheid bier p.p.). Oddgeir had echter een ander goed plan: 21.2 kg aan stappenmethode boeken voor de jeugd van de schaakclub. O.a. dankzij zijn inzet hebben ze maar liefst 70 jeugdleden! De hoeveelheid was echter ook meteen gelijk aan de max geboekte ruimbagage. Gelukkig vlogen we met IcelandAir en dat is geen zeurende low-cost carrier. Dus een flink deel in ruimbagage en een deel in de handbagage. Is uiteindelijk probleemloos verlopen. Omdat we vanaf Keflavik toch via Reyjkavik moesten rijden hebben we meteen de boeken ook bij Oddgeir afgeleverd.
IJsland heeft een leuke bierroute kaart. Overal op het eiland zitten microbrews verstopt. Bij een bezoek kun je een stempel halen. Eentje lag precies op de ideale pauzetijd op de route: Ölverk in Hveragerði. (öl is het ijslandse woord voor bier). Oddgeir vertelde dat hij oorspronkelijk uit deze plaats komt. Op de vraag: “hoe ben je daar ontsnapt?” kwam het antwoord: “met de auto”. Oddgeir en auto zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Nog nooit heeft hij in Reyjkavik gebruik gemaakt van openbaar vervoer. En ondanks het drukke geregel voor zijn schaakclub zorgt hij ook nog eens voor transport van topspelers van het 1e team (GM Alexander Donchenko en GM Semyon Lomasov), en natuurlijk de Schaakhuistoppers uit Nederland. Bij öl hoort natuurlijk wat te eten, en de pizza’s van Ölverk zelf waren meer dan prima! Aansluitend waren we mooi op tijd voor de overtocht. De boottocht was ferry nice! In Vestmanneyjar de sleutel van het appartement opgehaald en we konden onze avondrust pakken.
Heimaey is een heel mooi eiland. En we hadden de 1e dag ook nog geluk met het weer. We besloten een wandeling te maken in het noordelijke deel. Bram en Derk zijn ook nog de hoogste berg opgeklauterd en hebben hun naam daar vereeuwigd in het gastenboek. Het uitzicht was er fantastisch.
’s Avonds hebben we nog wat spelletjes gespeeld: Hitster, waarbij je de artiest en titel van een muzieknummer moet raden en vervolgens ook moet plaatsen op je tijdlijn op jaartal.
Het andere spel dat we hebben gespeeld was Lamaland. Je moet dan iets doen met landtegels en schapen 😊. Oddgeir wist ook iets over schapen.
Dag 2 op het eiland was het weer een stuk minder mooi. We zijn in de auto naar het zuiden gereden, paar foto’s gemaakt en toen het zwembad ingedoken. Zwembaden zijn een onderdeel van de IJslandse sociale cultuur. In de hottub kwamen we terecht in de lokale eilandraad. Daar werd o.a. onze mening gevraagd m.b.t. Trump vs Biden. Het Nederlandse woordgrapje “geen van Biden” werkte niet.
Dinsdag vertrokken we vroeg naar Reyjkavik. Vroeger dan we wilden, namelijk met de boot van 07:00 ivm zeeomstandigheden. Ik ben nooit liefhebber van boottochtjes geweest. Nu helemaal niet. Terwijl ik tussen de golven door probeerde te slapen zag ik Derk doodleuk met witte bakjes op tafel. Eerst was ik benieuwd waar hij op IJsland op dit tijdstip take-away Chinees had geregeld, maar hij bleek de bakjes zelf te vullen met zeeziekte. Na 2.5 uur ipv 40 min kwamen we aan in Þorlákshöfn ipv Landeyjahöfn, gelukkig wel in de goede richting. We waren natuurlijk wat vroeg voor de checkin en vroegen daarom Oddgeir om tips. Die stuurde ons naar Seltún Geothermal Area en het Kleifarvatn meer. Een mooie route!
Ook de aankomst in Reykjavik was prima. Ons appartement zat op een toplocatie in het centrum en was perfect. ’s Avonds hebben we samen met Oddgeir prima gegeten bij restaurant Apotek. IJslands lam smaakte uitstekend!
Woensdag had Örn een mooie aktiviteit geregeld: tafeltennis! Nou is het met een goed batje leuker spelen, dus Bram vooraf naar de tafeltenniswinkel in Reykjavik. Gelukkig antwoorde Bram met mijn favoriete, en enige goede antwoord op de vraag: heb je haast? De winkeleigenaar leek me niet het type dat een burnout ging oplopen laten we maar zeggen. Een ander deel van de voorbereiding bestond uit psychopatische oorlogsvoering.
De tafeltennishal was in de buurt dus dat was prima. Vervolgens blijkt dat de 1e club te zijn van Gudmundur Stephensen (bijnaam Gummi) die Eredivisie heeft gespeeld bij mijn club Taverzo. In IJsland is hij de onbetwiste tafeltennis GOAT. Vanaf zijn 11e werd hij 20x nationaal kampioen bij de heren. Na een pauze van 8 jaar voegde hij nr 21 vorig jaar toe. De tafeltenniszaal bleek zo’n beetje Gummi behang te hebben van foto’s en artikelen met maar 1 hoofdrolspeler. Leuk om er een keer geweest te zijn. Bij het tafeltennis sloten ook Semyon en Andrey aan en het niveau was zeker aardig! Het diner werd aangeboden door Oddgeir/KR.
Donderdag gingen Derk en Bram nog op pad voor een mooie wandeling buiten het centrum van Reykjavik. Norbert pakte een rustdag. Wel lekker brood gegeten van Braud. Echt een aanrader.
En dan was er ook nog 1 maart Bierdag. Bier werd vanaf 1915 verboden in IJsland en dit verbod werd pas opgeheven op 1 maart 1989. Derk en ik zijn dat gaan vieren in een hostel met wat potjes schaak.
Tja, en dan moest er natuurlijk ook nog worden geschaakt! Bram moest donderdagavond al beginnen in de Kvika league (hoogste niveau). Tegen IM Dagur Ragnarsson (2329) werd het een lastige avond en ook de volgende dag, tegen IM Jon Viktor Gunnarsson (2442) kwam Bram helaas niet tot een goed resultaat. Zaterdagochtend werd nog een remise geboekt tegen iemand met 2100, maar zaterdagavond won Bram zowaar tegen GM Oleksandr Sulypa (2460). In een complexe stelling ging de GM door zijn vlag (ondanks 30 sec increment). Zondag volgde dan een prima halfje tegen een gelijkwaardige tegenstander. Score 4.5 uit 10 en een TPR van 2293. Daar hoef je niet over te klagen! Het A-team handhaafde zich eenvoudig met een 4e plaats.
Derk en ik speelden in de 2e divisie. Daar was het zeker nog wel spannend want er waren 2 promotieplaatsen, en we stonden 2e. Derk begon op zaterdag met 2 lekkere overwinningen zonder teveel tegenstand.
Voor mij liep het schaken niet erg goed. De partij op zaterdagochtend verloor ik omdat ik had verwacht na 40 zetten tijd erbij te krijgen. Helaas. Zaterdagavond stond ik na de opening niet al te best, maar was alert toen de kans kwam op de gelijkmaker. Diagram links: Na Dg5 moet wit dekken met h3 en dan komt Pf4 met aanval op h3 en Lg2. Zonder de witte loper gaat wit pion d4 niet meer verder krijgen.
Dan zondag: we stonden nog steeds 2e en de nr.1 moest tegen de nr.3. Als de nr. 3 zou winnen of gelijkspelen dan zouden wij bij een overwinning zelfs nog kampioen zijn dankzij een voorsprong in bordpunten. Als de nr. 1 zou winnen waren zij uiteraard kampioen. Met wat Haagse Bluf had ik toch maar mijn jasje meegenomen voor de prijsuitreiking. Voor een prettige aanschaf van een maatpak kan ik overigens OnlyForMen in Voorburg zeker aanraden!
Al snel stonden we 3-0 voor door overwinningen van Bjorgvin (bord 1), Bragi (2) en Petur (6). En Hrannar aan bord 3 en Derk aan bord 5 stonden beide gewonnen. Ik moest een mindere stelling overleven. Maar zonder materiaalachterstand kun je gewoon blijven staan en vasthouden aan de positionele principes (compact spelen, problemen oplossen met stukken ipv pionnen en geen torens ruilen hoe lelijk het er dan ook maar uitziet). Mijn tegenstander bleef het gecontroleerd opbouwen, en net toen hij wilde oogsten bleek ik zijn toren te kunnen insluiten. Weg voordeel en hij kon alleen nog maar zijn toren ruilen met pionverlies op c6.
Inmiddels had Hrannar verloren, dus ik bood meteen remise aan. Natuurlijk kon ik nog op winst spelen met een pluspion, maar nu was het moment daar om eerst te kiezen voor teambelang. Mijn tegenstander ging akkoord omdat er niet echt meer in zat voor hem, dus de teamoverwinning was binnen. Helaas verloor Derk, dus het halfje was belangrijk om in elk geval de 2e plaats vast te houden.
Ondertussen leverde de concurrentie zware strijd. Aan het begin van de dag leek de nr 1 Akureyar B eenvoudig te gaan winnen, maar er gebeurden toch rare dingen. En zowaar, Nr 3 Taflfélag Reykjavíkur kwam 3-2 voor! En daarmee waren we kampioen want TR kon ons niet meer inhalen op bordpunten bij 4-2 overwinning en Akureyrar B ook niet want 3-3 was voor hen maximaal haalbaar. Het werd ook 3-3, dus Skákdeild KR B kampioen in de 2e divisie. Derk kwam met 2 uit 3 tot een TPR van 1881. Een score van 2.5 uit 6 en TPR van 1824 is niet best voor mij, maar het winnende halfje uiteindelijk toch een positieve afsluiting.
Voor de liefhebber van IJslands nog een link naar skak.is. (vertaling mogelijk) en naar het fotoalbum van Hallfríður Sigurðardóttir. En livegames van Bram op lichess.
Na de prijsuitreiking hebben we nog voetbal gekeken bij de vader van Örn. Örn heet Arnaldsson, wat dus betekent dat de voornaam van zijn vader Arnald is. Het bleek niet minder dan Arnaldur Indriðason, een internationaal bekende schrijver van thrillers.
Na het voetbal hebben we nog bij een Thais restaurant gegeten als afsluiting. Daar werd nog gewaarschuwd dat je eigenlijk geen gerechten zou moeten bestellen met méér dan 3 pepers (schaal 1 tot 5). Norbert probeerde het toch (5*), en kreeg zijn eten met de opmerking “don’t cry”. Vermoedelijk was het gebiedende wijs, dus de maaltijd ging zonder problemen naar binnen.
Maandagochtend was het inpakken en wegwezen. Gudmundur bracht om 05:00 ons en Alex naar het vliegveld. Wat een service! Na een prettige vlucht zat deze schaaktrip er op. Ik heb al weer zin in de volgende keer!
Dank aan iedereen voor de organisatie en gezelligheid!