Op een uitzonderlijk zachte decemberavond heeft Schaakhuis 1 in de Hoofdklasse een krappe, maar verdiende 4,5-3,5 winst geboekt tegen DD1. Bij de tegenstander miste sterspeler Mityaev, maar wij moesten het zonder Raymond, Hans en Harold stellen. Dankzij Maurice, Bilal en David hadden we echter weer een hecht team.
De basis voor het succes werd uiteraard weer gelegd door een heerlijke Indische maaltijd bij Norbert. Wat ook meehielp, was dat we over motivatie niet te klagen hadden: de vorige ronde hadden we een onfortuinlijke avond in Rijswijk, die we wilden wegpoetsen. Bovendien hebben onze geriatrische schaakvrienden van DD ons zowel vorig seizoen (HSB) als dit jaar (KNSB) uit de beker gewipt. Nu hadden we in de KNSB alweer teruggeslagen, maar we wilden toch nog wel even orde op zaken stellen.
Onder leiding van René begon de wedstrijd gedisciplineerd op tijd. Niemand zou het bovendien wagen om een conflict met de wedstrijdleider-karateka te zoeken. Zwarte band? Welnee, bruin-gele slip: nog veel effectiever!
Rondom tien uur begonnen de uitslagen binnen te druppelen. Paul was prachtig op tijd en bouwde een Maroczy Bind op. Hij kwam tot de doorbraak e4-e5 en leek goed te staan, alleen zijn torens stonden wat apart, allebei op de tweede rij. Uiteindelijk gaf Paul een onderste rij cadeau. Het ging hem slechts een pion kosten, maar Paul was gedemoraliseerd en gaf op. (0-1)
Norbert kreeg weer Hollands tegen, alleen had de tegenstander geen Stonewall vanwege een vroeg c5. Norbert had hierom d5 kunnen ondermijnen met c4, maar koos in plaats hiervan voor het versterken van zwarts centrum. Dat was een genereus gebaar, zo goedgunstig zelfs dat de tegenstander zijn brede centrum onmiddellijk opspeelde. Norbert kreeg een pion cadeau, snoepte nog een tweede, en ging toen maar eens tellen. De tegenstander was al uitgeteld. (1-1)
Marco speelde tegen die Mannschaft, oftewel de Duitse muur van Boeters. Het werd omgekeerd Siciliaans waarin Marco zijn loperpaar opgaf. Op zich niets mis mee, als je dan het centrum pakt en iets van je ruimteoverwicht probeert te maken. Bescheiden als hij is, nam Marco genoegen met beduidend minder ruimte. Helaas kon hierdoor een aangevallen stuk niet meer uitwijken. (1-2)
Maurice kreeg het Benkogambiet van Kuiper tegen. Ons jonge vosje houdt er niet van als de tegenstander gaat drukken, dus weigerde hij het gambiet en koos een zijlijntje met b3-Lb2, waarmee hij Kuipers moordwapen op g7 neutraliseerde. Zwart koos het verkeerde plan en verspilde daarmee een hoop tijd op de damevleugel. Maurice bouwde intussen richting de centrale breekzet e4-e5. Die kwam met grote kracht: het was een pionoffer voor een winnende koningsaanval. Zeer fraai gespeeld en mooi afgerond met mat! (2-2)
Zelf speelde ik tegen Hommes een omgekeerde Londen, waartegen een fianchetto-opstelling effectief is. Ik kreeg snel een plusje omdat ik dankzij tactische motieven tot e2-e4 kwam. Even later sloeg mijn tegenstander vrijwillig uit het centrum en kreeg ik ook nog het loperpaar. Omdat de zwarte koning nog in het centrum hing, kon ik een fraai pionoffer aanbieden. Hommes nam dit niet aan en offerde in plaats daarvan zelf een pion. Helaas voor hem had wit de pion én de compensatie (+ 2,5). Na wat actieve zetten van mijn kant staakte zwart wegens onvermijdelijk stukverlies de strijd. (3-2)
David speelde zijn Grünfeld en ruilde vroeg dames. Hij werd verrast door een vrijwillig e4-e5 van de tegenstander, die daarmee velden op d5 en f5 opgaf voor een zwart paard. Er was echter één moment dat wit een positioneel overweldigende stelling had kunnen krijgen door zijn zwartveldige loper voor Davids paard te ruilen. Wit miste deze kans en David wikkelde af naar een toreneindspel met pluspion. Tegenstander Koelmans ruilde torens omdat hij daarmee een pion wilde terugwinnen. Dat lukte, alleen was het pioneindspel toen direct verloren. (4-2)
Bilal had bloedige Siciliaanse plannen, maar zijn tegenstander koos de Rossolimo-variant. Bilal kreeg een statische, gesloten stelling in plaats van het vloeiende actieve spel waarin hij sterk is. Gezegd moet worden dat zijn tegenstander het fraai speelde; toch was Bilal er niet gelukkig mee. Tja, volgende keer beter en niet te vroeg jezelf vastleggen! (4-3)
Tot slot was het aan onze kopman Mike om de winst binnen te brengen. Daar zag het lange tijd niet naar uit. Na een Engelse opening (een omgekeerde Draak) stond Mike straal verloren. Alleen verspilde tegenstander Henke om onverklaarbare reden een tempo in een ‘snelle’ stelling die om een directe knock-out vroeg. Nadien bleef Mike met kunst- en vliegwerk in leven. Op een gegeven moment, in het eindspel met allebei een toren, loper en een pluspion voor Mike, had hij zelfs kans op meer. Maar omdat remise goed genoeg was, liet Mike zetherhaling toe. (4,5-3,5)
We gaan nu de winterstop in tot februari. Daarna komen nog de kanonnen uit het Westland en Delft, plus een sleutelwedstrijd tegen Botwinnik (dat GM Pruijssers heeft aangemeld!). Dat beloven nog zware wedstrijden te worden… Gelukkig staan we er nu met 6 MP uit 4 wedstrijden goed voor. Alleen Marco en Paul moeten hun draai nog vinden; daarentegen zijn Norbert en Maurice echt on fire! De rest van het team presteert naar verwachting, of lichtelijk daarboven.
Het gaat dus goed. Maar vooral: we zijn een team. Het is heel fijn dat Bilal en Maurice tot vaste waarden zijn uitgegroeid! En zoals altijd was het na afloop nog lang gezellig, dankzij
Mike, Maurice, Norbert, David, Bilal en supporter Evert. Dank aan hen, René voor de onberispelijke wedstrijdleiding, en aan Per en Fong Li, die gezellig kwamen kijken!