Zeer raar, ook wel geschreven als Gérárd, verliep de heenreis niet, al dacht onze GM dat hij moest overstappen in Gouda. Terug waren we bijna verlost van zijn gekraai nadat hij met Derk in de trein richting Rotterdam stapte. Op eerder genoemd station Gouda wist hij echter ook nog onze coupé te vinden. Je kunt niet altijd geluk hebben.

In een wedstrijd waarin beide teams normaal gesproken niet meer om promotie of degradatie speelden, werden de punten gedeeld. Er volgden snel een aantal remises. Derk verloor helaas, wat werd gecompenseerd door een overwinning van Jan. Hans probeerde het lang met D+P maar kwam ook niet verder dan remise.

We hadden dan ook ruimschoots de tijd om aan de bar te hangen voor een goed gesprek over Yoga, wat blitzpotjes te spelen, of gewoon bier te drinken. Schakende Gerards kraaien niet, maar naarmate er bier in gaat wordt onze GM wat duidelijker hoorbaar. Het Utrechts bieraanbod beviel overigens iedereen wel goed. In het restaurant aan de Oudegracht was het personeel in elk geval mondig genoeg om een vrolijk team uit Den Haag te begeleiden. Daar waren we letterlijk tot het bot gemotiveerd.

Felicitaties aan Leiderdorp voor hun kampioenschap!
Schaakhuis 1 eindigt net als vorig seizoen als 5e, waarbij de verschillen tussen veel teams klein bleek.

Individueel gezien hebben met name onze top-3 ratingsterksten het best gescoord. Met name de scores en TPR’s van Jan en Hans mogen worden gezien. Dank aan onze invallers, en trainer Jop Delemarre voor de analyses!

Dit was niet het begin van het vervolg op de vorige trip naar Ijsland, samen met Derk in oktober vorig jaar. Toen speelden we in de 3e divisie. Ik arriveerde woensdagmiddag rond dezelfde tijd als GM Alexander Donchenko en Oddgeir haalde ons op van het vliegveld. GM Semyon Lomasov was al eerder gearriveerd. Na hotel checkin hebben we met z’n 4-en nog ergens gegeten. In het vliegtuig had ik al 1 ijslands biertje tot mij genomen om in de stemming te komen: de Úlfrún nr 34. Een heerlijke IPA van Borg Brugghús, en ook nog eens onder de schaakhuislimiet van 10 Eur! De stemming zat er al vroeg in (pun intended), want ‘s ochtends had ik al mijn plicht gedaan voor de verkiezingen.

Donderdag had ik een vrije dag. Bij het ontbijt ontmoette ik de zeer vriendelijke FM Soren Bech Hansen uit Denemarken. Toevallig weer een bekende van andere schakers uit Berlijn/Denemarken en Frankfurt. Het is een kleine wereld! Vervolgens had schaakclub KR de buitenlandse competitiespelers uitgenodigd voor een heerlijke lunch in de binnenstad. We hadden er uitzicht op de haven.

Alleen de hoogste divisie moest die avond al spelen. Ik had vrij, dus bracht een bezoekje aan de Eimverk distillery voor een whiskyproevery. Naast Floki whisky maken ze ook gin, en brandewijn. Er zouden nog 2 bezoekers komen die dag, maar die waren wat vertraagd en ik was ruim te vroeg. Vandaar dat ik al 1 sherry cask whisky en 2 Gin Tonics aangeboden kreeg om de wachttijd te veraangenamen. Die smaakten prima. De officiële tasting zelf bevatte gins (2), brandewijn (1), en whisky (7). De gids legde het proefgedeelte goed uit en het was een prima bezoek!

Vrijdag had ik een dagtrip gepland naar Snaefellsness met NiceTravel. Prima organisatie waar ik in oktober al zeer tevreden over was. Hele comfortabele minibus met wifi en oplaadpunten. De gids, Thor, kwam zelf van het schiereiland, dus wist genoeg te vertellen. Het weer zat mee, wat met de schitterende Ijslandse natuur resulteerde in o.a. de volgende foto’s. Ik kan Nice Travel absoluut aanbevelen!

’s Avonds ging ik bij het hotel om de hoek naar een brouwerijcafé genaamd Bastard Brew & Food. Burgertje met een huisgebrouwen biertje ging prima naar binnen. Daarna heb ik  me gericht op de voorbereiding van de partijen van zaterdag. Het 2^e team waarin ik speel, stond er goed voor in oktober met een voorlopige 1^e plaats. Dat waren we op grond van onze rating ook wel verplicht. Oddgeir waarschuwde mij dat ik mogelijk in de middag in zou kunnen vallen in team 1. Spelen voor het eerste team, uitkomend in de premier league met 6 titelhouders is uiteraard een eer. De tegenstander zou dan koploper Víkingaklúbburinn zijn, met alleen maar titelhouders op de lijst. Gemiddelde rating 2480, dus dat beloofde wat. De nachtrust viel helaas tegen. Rond een uur of 3 wordt iedereen de kroegen uitgetrapt, en worden er nog met vol volume de laatste nummertjes gedraaid. Na op het plafond wat papegaaiduikers geteld te hebben kwam ik wel weer in slaap.

Zaterdag matchdag: getooid in mijn zwart-witte harnas met de naam “Stjaksetjari” werd ik weer door Oddgeir naar de speelzaal in Egilshöll gebracht. Lekker bakkie koffie om op te warmen en laat de eerste tegenstander maar komen. Teamcaptain stuurt mij echter naar bord 2, weg voorbereiding. Tegenstander niet bekend, dus ik had ook geen indicatie. In de opening ging het al gauw mis voor hem in een slechte variant. Later werd niet alleen een zwakke pion opgehaald, maar ook nog een volle toren als bonus. Het duurde wat lang tot ik de boel kon afruilen waarna mijn vrijpion kon lopen.

Dan het grote nieuws: ik mocht invallen in team 1 tegen de koploper. Eén van de eerste teamspelers vond het niet prettig om 2 zware partijen op 1 dag te spelen. Met wit op 8 had ik er wel vertrouwen in. In laatste KNSB ronde had ik ook een degelijke partij afgeleverd tegen een speler met 2100+. De captain van het 1^e team wenste mij in elk geval succes met: “Welcome in the premier league”. Het was ook nog eens op een live bord, dus ik ging zeker mijn best doen om het zo saai mogelijk te maken voor mijn tegenstander en het publiek. 🙂 Dat leek te lukken want rond zet 15 begon mijn tegenstander te gapen, en dan ben je tegen mij wel de kat op het spek aan het binden. Op zet 17 ging mijn tegenstander in op mijn remiseaanbod. Degelijk halfje tegen een FM met een rating van 2170, ’t kon minder bij je debuut.

Blij dat ik mijn trainer weer op kosten kon jagen met een remisediploma besloot ik mij weer eens te begeven naar Bastard Brew & Food. Behalve losse bieren hadden ze ook een leuk proefplankje met 4 glazen, en met 3 lekkere taco’s erbij heb je zo maar de schijf van 7 te pakken. Daarna toch even voorbereiden, want we wilden met het 2^e team toch de laatste ronde winnen. Terwijl ik met de grote jongens aan het spelen was, kwam mijn team niet verder dan een 3-3 gelijkspel tegen de nr 2. Voor de stand was dat uiteraard geen slechte score. Rond 3 uur ’s nachts weer even wakker door wat straatmuzikanten, maar verder geen probleem.

De finaledag. Mijn ontbijt weer ritueel uitgevoerd, en naar de speelzaal gereden. Voorbereiding kon weer weg, want ik kon last minute weer op bord 2. Niet zo heel erg, mijn verwachte tegenstander had namelijk een goede score met zijn vaste opening met wit. Hij schoof echter ook naar bord 2 door. Vervolgens was het dan mijn beurt om hem te testen op zijn kennis in diezelfde opening. Met zwart was het voor hem in de opening al snel een drama. Ik besloot de Stellwagen-techniek te hanteren: laat je tegenstander maar kiezen welke problemen hij wil oplossen. De hele partij was het prettig voor mij, toen hij mij verraste met een remiseaanbod. Ik zei dat hij maar eerst een zet moest doen. Dat bleek niet zo’n beste, waarna binnenkomst van de dame de partij beeindigde.

Het eerste team handhaafde zich, maar de kampioen werd verrassend bepaald door een 7.5-0.5 uitslag in de onderlinge wedstrijd tussen Garðabæjar en Víkingaklúbburinn.

Het 3e team met o.a. Oddgeir werd ook kampioen. Met 6 uit 7 en overwinningen tegen 1917 en 2082! mag hij 57.8 ratingpunten bijschrijven.

Het 2e team, met Derk en ondergetekende, won uiteindelijk ruim, en werd daarmee kampioen in de 3^e divisie. Hieronder de eindstand van het B-team en de individuele scores.

Net als vorige keer werden we uitgenodigd voor een officiële receptie in de prijzenkamer van de club KR. Voor mijn aandeel in het kampioenschap als basisspeler kreeg ik een medaille. Dit competitieweekend speelde de kopman van het B-team, Hrannar Baldursson, in het eerste team. Op de foto met beker in het midden staat Gunnar K Gunnarsson, oud-ijslands kampioen, en tweevoudig deelnemer aan de olympiade (1960 Leipzig, 1966 Havana – dus die schaaklocatie hebben we gemeen). Met 89 jaar, nog steeds een sterke speler!

Daarnaast had KR wederom voor alle buitenlandse spelers een mooi boek als attentie. In mijn geval: The chess Saga of Fridrik Ólafsson, de nationale schaakheld. In 1956 speelde hij een tweekamp tegen Bent Larsen om het kampioenschap van Scandinavië en in 1958 kwalificeerde hij zich voor het kandidatentoernooi. In 1959 en in 1976 won hij het Hoogovenschaaktoernooi in Beverwijk. In 1978 volgde hij Max Euwe op als voorzitter van de FIDE.

Maandagochtend zorgde KR nog voor transport naar Kevlavik airport, samen met de andere topspeler GM Alexander Donchenko. Daarmee kwam een einde aan een mooi schaakavontuur in IJsland. Ik kan niet anders dan vol lof zijn over de perfecte organisatie en gastvrije ontvangst van KR en Oddgeir Ottesen in het bijzonder. Tot oktober: we go to war!

Link naar het eerste verslag van oktober