Schaakhuis 1 gisteravond heeft in de derde wedstrijd van het seizoen een ruime 2-6 nederlaag geleden bij Rijswijk. Tegen Promotie en Novelty Destroyers vielen enkele borden onze kant op, nu was het omgekeerd. Afgezien daarvan was Rijswijk ook gewoon wat sterker dan wij: zij misten goede spelers als Rob van Helvoort en Frans Hoynck, maar wij misten Mike, Raymond, Norbert en Marco, die op het laatst ziek werd (ik heb inmiddels hetzelfde virusje gevonden als hij…). De teamleider had het weer druk met het regelen van invallers: Bilal, Maurice, David en Nadeem hielpen hem uit de brand. Dank!

Op bord 1 trof ik Stijn Gieben. Dertien jaar geleden heb ik hem nog les gegeven, en in het voorjaar van 2010 speelden we voor het laatst. Toen stond ik verloren maar wist ik hem in tijdnood nog te pakken. Inmiddels is hij een ervaren, sterke speler met 2200. Uit de opening kreeg ik dankzij het loperpaar een plusje, maar een plan vinden was lastig. Ik koos voor het verkeerde, waarna Stijn een sterke grip op de stelling kreeg. In opkomende tijdnood offerde hij onnodig een kwaliteit, waardoor ik weer kansen kreeg. Eén kans kreeg ik om het initiatief te pakken door de kwal terug te geven, waarna hij nog net remise zou kunnen houden. Ik speelde hetzelfde idee maar met het verlies van een duur tempo (gebaseerd op meerdere rekenfouten…), waardoor hij een niet te stoppen vrijpion kreeg.

Op bord 2 speelde Maurice een Franse pot waarin hij op b2 snoepte. Wit trok met g4-f5 ten aanval en Maurice, die lang was gerokeerd sloeg tweemaal. Het werd een tweesnijdende stelling waarin hij met een kwaloffer mooie compensatie had kunnen krijgen, maar hij offerde op een andere manier, die minder was. Na een spannende slotfase liep Maurice uiteindelijk mat.

Op bord 3 kreeg David een plusje tegen de Pirc, maar offerde toen de kleine kwaliteit, waarna het heel ingewikkeld werd. Al die lichte stukken van zwart waren gevaarlijk actief rondom wits koning. Juist op het moment dat David uit de aanval leek te kunnen lopen – met bovendien een kwaliteit meer – liep hij er volgens supporter Gerard toch weer in. Zodoende liep het verkeerd af.

Op bord 4 speelde Harold een moeizame partij. In een Slavische structuur wist hij witveldige lopers en een stel paarden te ruilen, maar wit kwam in het middenspel tot e4 en hield een drukstelling over. Veel heb ik niet meegekregen van het slot van de partij, maar vermoedelijk heeft zwart de witte druk nooit kunnen neutraliseren.

Op bord 5 maakte Hans zijn debuut tegen Bas Kommer, een sterke speler die vroeger 2100+ had. Al jaar en dag is Scandinavisch zijn systeem. Hans pakte het rustig aan, deed geen gekke dingen en bleef centraliseren. Hoe hij het deed heb ik gemist, maar hij belandde in een gewonnen eindspel. Een mooie prestatie!

Op bord 6 kwam Nadeem erg mooi uit zijn Siciliaanse opening, met onder meer een sterk paard op d4. Gaandeweg verdwenen er echter steeds meer actieve zwarte stukken van het bord, en nam wit het initiatief over. Jammer, maar goed gevochten.

Op bord 7 kreeg Bilal in een Draak al vroeg beslissend voordeel na een openingsblunder van zwart. Met een kwaliteit voorsprong en een goede stelling leek de winst appeltje eitje, maar toen ruilde Bilal wat onhandig af naar een eindspel waarin zijn b-pion achtergebleven was, zwart een gedekte vrijpion kreeg en bovendien een goed geposteerde loper. Vervolgens blunderde Bilal de kwaliteit, en daarmee zijn voordeel, weg. In het resterende toreneindspel had zwart betere kansen dan zijn spel aantoonde, want Bilal won dit alsnog. Kwamen we nog goed weg!

Op bord 8 was Paul slechts tien minuten te laat. We waren ongerust omdat hij niet opnam, maar hij bleek onderweg. Hij kreeg een grand prix tegen zijn Siciliaan. Daarin wist hij wits witveldige loper te ruilen. Intussen deed wit de Hollandse manoeuvre De1-h4 gevolgd door de thematische breekzet f5. Optisch leek zwart niet slecht te staan en misschien klopte dit ook: GP-spelers zijn vaak wat optimistisch over hun kansen. Na ruil van de zwartveldige lopers behield wit echter een aanvalsstelling en hield Paul het niet droog.

Zodoende viel de nederlaag tamelijk ruim uit, gezien de kansen die we kregen. Gelukkig was het met Bilal, Maurice en Gerard nadien nog lang gezellig in ons eigen schaakhuis. De volgende wedstrijd is op 9 december tegen DD, een belangrijke pot om comfortabel mee te blijven draaien in de Hoofdklasse. Laten we dan zo sterk mogelijk opkomen en weer wat punten binnenhengelen, zoals we dat in de eerste twee wedstrijden wisten te doen!

Na de eclatante zege op Promotie heeft Schaakhuis 1 een tweede overwinning in de Hoofdklasse geboekt. De Novelty Destroyers kwamen op volle oorlogssterkte en namen een 0,5-3,5 voorsprong, maar na een waanzinnige ontknoping wonnen wij met het kleinst mogelijke verschil! Dat was een geweldige teamprestatie, want van het basisteam ontbraken ditmaal maar liefst Mike, Raymond, Hans en Harold. Dankzij de supersubs Bilal, Rijnko, David en matchwinnaar Maurice voelden we niettemin als een echte eenheid!

De laatste keer dat ik een heel seizoen draaide was in het kampioensjaar 2014-2015. Toen lag de basis voor de dubbel wat mij betreft bij het teamleiderschap van Norbert. Er is weinig prettiger dan voorafgaand aan een thuiswedstrijd samen eten op de 23e etage, een comfortabele afstand boven het woeden der gehele wereld. Na een wandeling op ons dooie akkertje naar onze heilige grond (wat gaat hier syntactisch mis?) begonnen we bijna compleet, want wedstrijdleider Han was stipt begonnen en Paul was daardoor maar vijf minuten te laat.

De partijen kregen al vroeg een gezicht; het eerste rondje van de teamleider leerde het volgende. Paul (wit op 8) pakt een mooi plusje in een geweigerd Morra. Rijnko (zwart op 7) zet het solide op in een Caro-Kann-zijlijntje. Norbert (wit op 6) krijgt een stenen muur tegen zich. Aangezien onze Mandarijn daarvoor geen vergunning had verleend, werd hier snel de sloophamer g2-g4 ingezet. Bilal (zwart op 5) heeft een aantrekkelijk ogende Sveshnikov met mooi ontwikkelde stukken. David (wit op 4) zit in zijn Spaanse repertoire en oogt comfortabel. Marco (zwart op 3) heeft ook Sveshnikov en daarop zal samen met de trainer vast gestudeerd zijn. Maurice (wit op 2) probeerde Staunton, maar kreeg de pion snel terug ten koste van het loperpaar; een lange manoeuvreerpartij lag in het verschiet. Zelf ging ik mij na vijftien jaar te buiten aan een Siciliaanse affaire, ongehinderd door kennis. Zoals altijd sta ik prut na de opening: ik kies een Scheveningen tegen vroeg g3 maar geef wit een clamp met a4-a5 cadeau, en bovendien controle over d5. Blijven zitten dus, opletten om het niet verder te laten ontsporen!

Zodoende miste ik een aantal plotselinge resultaten. Bilal kreeg een koningsaanval tegen, sloeg een Trojaans paard en ging teleurstellend snel mat. Rijnko had wat gaten in zijn stelling en zette daarom een grootscheepse afwikkeling in, die een remise dame-eindspel opleverde. Hij vroeg nog heel netjes (waarvoor dank!) of hij remise mocht maken; er zat echt niet meer in. Paul gruwelijk de mist in gegaan – Quo vadis? – en stond een loper achter; het lijden duurde niet lang. Marco reageerde verkeerd op een kritieke zet van zijn tegenstander, waardoor er een ‘knife’ op f5 kwam, terwijl hijzelf met een slechte loper overbleef. Zulke strategisch eenzijdige stellingen zijn amper te keepen. Zodoende stonden wij (te) snel met 0,5-3,5 achter.

De eerste die wat terugdeed was Norbert. Zijn tegenstander had een pion en later een stuk geïnvesteerd in een aanval – het zag er ook best gevaarlijk uit – maar Nop was ervan overtuigd dat hij meer verdedigers had dan oppo aanvallers; daarin kreeg hij gelijk. Vervolgens pakte David tegen een sterke tegenstander opvallend soepel een punt. Zwart wist nooit echt spel te maken, gaf een pion weg, en begon toen te schwindelen. David bleef koel, pakte een kwal en schoof het uit. Eerlijk gezegd was het me ontgaan dat David zo overtuigend won, want ik had steeds anderhalf oog op mijn eigen bord en een halfje op dat van Maurice.

Mijn vriendelijke tegenstander is vroeger een sterke speler geweest van 2250+; dit was ook te merken aan zijn doelgerichte spel, waardoor ik op een koord moest balanceren. Met veel moeite wist ik mijn slechte loper te ruilen, maar wit bleef een gevaarlijke meerderheid op de damevleugel houden. Precies op tijd wist ik tegenspel op de koningsvleugel te maken, en in de tijdnoodfase betaalde dit zich uit. Wit ging voor een gevaarlijk pionoffer, maar zette één keer niet energiek voort, waardoor ik de aanval kon overnemen. Fijn gevoel, zo terugkomen uit een moeilijke stelling!

En toen stond de match in de laatste twee minuten opeens gelijk, met Maurice als laatste bezig in een eindspel met pluspion maar ongelijke lopers (en ieder nog een paard). Hij kreeg een remiseaanbod met nog tien seconden op de klok. Ik: ‘je mag het aannemen, dan hebben we 4-4.’ Maurice: wacht zeven seconden, speelt door. Vechtjas! Hij had gelijk, want hij kon niet verliezen. Net als tegen Promotie bleef hij bijzonder koel tijdens het spelen op zijn increment: niet voor niets heeft hij ooit in een talentenclubje in het hoge Noorden gezeten. Dus na wat seconden sparen bouwde hij een verleiding in, en Derk viel ervoor, waarna Maurice’ vrijpion niet meer te stoppen was. Comeback compleet, 4,5-3,5!!! Heren en heilige Nicolaas, het was me een genoegen.

Schaakhuis 1 wint de derby bij DD 2 met 3-5.

Norbert komt na de opening remise overeen tegen Koelmans (1895) in een gelijke stelling [0.5-0.5]. Vervolgens maakt Melchior remise tegen Kuiper (2007) [1-1]. Bilal verliest tegen Hariz (1928) doordat een vrijpion niet meer is te stoppen [2-1]. Hans maakt vrij eenvoudig de gelijkmaker tegen van Orsouw (1777) [2-2]. Marco scoort een remise tegen Happel (1939) in een dameeindspel met een paar pionnen minder[2.5-2.5]. Derk maakt er een lang gevecht van. Na stukwinst geeft Derk het stuk terug voor een eindspel van paard tegen loper en pluspion voor Derk. Arends (1849) weet dit niet droog te houden nadat hij zijn paard laat afruilen [2.5-3.5]. Mike heeft op bord 1 een lange manouvreerpartij tegen Bueno (2015). Die blundert in het eindspel met dames en torens een pion weg, waarna Mike een pion naar de overkant loopt [2.5-4.5]. Daarmee is de overwinning binnen. Gerard is als laatste bezig. In een complexe partij weet hij een beter pionneneindspel te bereiken, maar de Waard (1933) ontsnapt met remise [3-5].

 De stand na ronde 2 in KNSB 3E

De overwinning is gevierd met een diner bij ons favoriete Chinese restaurant, waar zonder reservering toch nog plaats wordt gemaakt voor de jarige Chinese teamleider.

De avond werd besloten met een leerzame analysesessie onder onze trainer IM Jop Delemarre. Ook Ornett Stork sloot aan als toeschouwer. De feedback op de partijen is wederom erg praktisch. Jop, bedankt! Derk wordt voor zijn gevecht op het bord beloond met een mooi boek als prijs.